แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับโจทย์ตลาดหน้าหนาว: ฟอร์มเริ่มติด แต่ยังขาดอะไรถึงจะกลับไปลุ้นแชมป์

จากเปิดฤดูกาลสุดฝืด สู่ทีมที่เริ่ม เข้าที่ ภายใต้รูเบน อาโมริม

ฤดูกาล 2025/26 ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ภายใต้การคุมทีมของรูเบน อาโมริม เริ่มต้นแบบกดดันสุด ๆ เก็บได้เพียง 4 แต้มจาก 4 นัดแรก แถมแพ้แมนเชสเตอร์ ซิตี้ 0–3 ในศึกดาร์บี้แมตช์ พร้อมเสียงวิจารณ์เรื่อง “ยึดติด” กับระบบ 3-4-3 ที่ดูไม่เข้ากับขุมกำลังเดิมของทีมเลยสักนิด แต่เมื่อผ่านช่วงวิกฤตมา ยูไนเต็ดค่อย ๆ กลับเข้าร่องเข้ารอย ปัจจุบันรั้งกลุ่มหัวตารางบน (อันดับ 7) พร้อมฟอร์มระยะหลังที่ดีขึ้นชัดเจน ทั้งชัยชนะเหนือ ลิเวอร์พูล, เชลซี, ไบรท์ตัน และการบุกไปเสมอสเปอร์สแบบสุดดราม่า 2–2 จากประตูท้ายเกมของมัทไธส์ เดอ ลิกต์ คำถามคือ ในตลาดหน้าหนาว มกราคม 2026 ยูไนเต็ดควร “เสริมเขี้ยวเล็บ” ตรงไหน และควรได้ใครมาเติมเต็มระบบของอาโมริม เพื่อยกระดับจาก “เริ่มดี” ไปสู่ “ทีมลุ้นแชมป์” ในระยะยาว

ภาพรวมฟอร์มปัจจุบัน: จากโค้งแรกฝืด เป็นทีมฟอร์มแรงของลีกช่วงหลัง

เปิดซีซั่นสุดฝืด

4 นัดแรก เก็บได้เพียง 4 คะแนน
แพ้แมนฯ ซิตี้ 0–3, เสมอฟูแล่ม, ชนะเบิร์นลีย์แบบหวุดหวิด, พ่ายในบอลถ้วยต่อทีมเล็ก สร้างความกดดันอย่างมหาศาลให้กับอาโมริม

เสียงวิจารณ์หลัก ๆ คือ

ระบบ 3-4-3 ที่ใช้วิงแบ็กสูง แต่ขาดสมดุลในแดนกลาง
คู่มิดฟิลด์รับ-รุกต้องวิ่งเยอะมาก ทำให้ “หลุมกลางสนาม” โดนคู่แข่งเล่นงานบ่อย
เกมรุกสร้างโอกาสได้ แต่จบสกอร์ไม่คมพอ

ฟอร์มเริ่มเข้าที่ในช่วงเดือนกันยายน–พฤศจิกายน

แม้จะยังไม่ถึงขั้นโหดแบบยุคเฟอร์กี้ แต่สิ่งที่เห็นชัดคือ “ทีมเล่นเป็นรูปเป็นร่าง” มากขึ้น

ตัวอย่างผลงานเด่นในลีกช่วงหลัง

ชนะ เชลซี 2–1
ชนะ ลิเวอร์พูล 2–1 (เกมเยือน)
ชนะ ไบรท์ตัน 4–2
ชนะ ซันเดอร์แลนด์ 2–0
เสมอ น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ 2–2
เสมอ สเปอร์ส 2–2 (ตีเสมอทดเจ็บ)

ในตารางฟอร์มระยะหลัง (ประมาณช่วงนัดที่ 7–12) ยูไนเต็ดถูกจัดอยู่ในกลุ่มทีมฟอร์มดีที่สุดอันดับต้น ๆ ของลีก สะท้อนว่าทีมเริ่มเข้าใจระบบ 3-4-3 และผู้เล่นใหม่อย่าง มาตูส คุนญ่า, ไบรอัน เอ็มเบโม่, เบนยามิน เชชโก้ เริ่มปรับตัวเข้ากับเพื่อนร่วมทีมได้ดีขึ้นสรุปง่าย ๆ ตอนนี้ ยูไนเต็ดไม่ใช่ทีมวิกฤตเหมือนต้นฤดูกาลแล้ว แต่ยัง “ไม่ดีพอ” จะการันตีท็อปโฟร์หรือถ้วยใหญ่ยุโรปในระยะยาว นั่นคือจุดที่ตลาดหน้าหนาวสำคัญมาก

ระบบของอาโมริม: ทำไม “มิดฟิลด์และวิงแบ็ก” ถึงคือหัวใจของการเสริมทัพ

รูเบน อาโมริมเป็นโค้ชที่ยึดระบบ 3-4-3 / 3-4-2-1 มาตั้งแต่สมัยคุมสปอร์ติง ลิสบอน จุดเด่นคือเกมเพรสซิ่งสูง, วิงแบ็กวิ่งขึ้นลงเต็มพื้นที่ และคู่มิดฟิลด์ต้องครบเครื่องทั้งเกมรุก-รับในคนเดียวกัน โครงสร้างหลัก ๆ คือ

กองหลังสามตัว: ต้องออกบอลได้, วิ่งกว้าง, ดันสูงได้
คู่มิดฟิลด์ตัวกลาง: ต้องเป็นทั้งเบอร์ 6 & 8 ในเวลาเดียวกัน – ป้องกันหน้าแผงหลัง, ต่อบอลขึ้นหน้า, วิ่งซ้อนวิงแบ็ก
วิงแบ็กสองฝั่ง: เติมสูงเป็นปีก สร้างความกว้างในเกมรุก
สองตัวรุกด้านหลังหน้าเป้า + กองหน้าตัวหลัก: เคลื่อนที่สลับตำแหน่ง, ฉีกออกข้าง, ทำชิ่งเร็ว

เพราะระบบเป็นแบบนี้เอง การเสริมทัพของยูไนเต็ดจึงต้องตอบโจทย์ 3 จุดใหญ่ ๆ คือ

เพิ่มพลังและมิติในแดนกลาง
อัพเกรดคุณภาพวิงแบ็ก ให้เป็นระดับ “สร้างโอกาส” ได้จริง
เสริมตัวเลือกในแผงหลังและแดนหน้าให้ลึกพอสำหรับการลุ้นพื้นที่ยุโรป

วิเคราะห์ขุมกำลังปัจจุบัน: ดีขึ้น แต่ยังมีรูรั่วสำคัญ

แผงหลังสามคน: เดอ ลิกต์ – มาร์ติเนซ และพาร์ตเนอร์

การเข้ามาของ มัทไธส์ เดอ ลิกต์ ทำให้เกมรับดูมั่นคงขึ้นทั้งลูกกลางอากาศและการออกบอลจากแนวลึก ขณะที่ ลิซานโดร มาร์ติเนซ หากฟิตสมบูรณ์ก็ยังเป็นหัวใจสำคัญในระบบหลังสาม เพราะสามารถดันสูงและจ่ายบอลทะลุไลน์คู่แข่งได้ดี

อย่างไรก็ตาม ปัญหาคือ

ขาด “เซ็นเตอร์ตัวขวา” ที่ครบเครื่องทั้งรับ-รุกแบบยืนระยะได้ตลอดฤดูกาล
เมื่อใครคนหนึ่งเจ็บหรือฟอร์มตก คุณภาพสำรองดร็อปลงชัดเจน

ข้อสรุป: ตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็กที่เล่นฝั่งขวา (บอลดี วิ่งกว้างได้) ยังเป็นหนึ่งในจุดที่ควรเสริม

แดนกลาง: จุดอ่อนที่ถูกพูดถึงมากที่สุด

แม้ว่าทีมยังมี คาเซมิโร่, บรูโน แฟร์นันด์ส, ดาวรุ่งอย่าง ค็อบบี เมนู แต่ในระบบ 3-4-3 ของอาโมริม การใช้มิดฟิลด์คู่กลางเพียงสองคน ทำให้พวกเขาต้องรับภาระหนักมากทั้งเก็บบอล, ตัดเกม, ขึ้นเกม และเชื่อมกับวิงแบ็กสองฝั่งหลายเสียงวิจารณ์ชี้ชัดว่า “ยูไนเต็ดวิ่งแพ้คู่แข่งในแดนกลาง” และถ้าคู่กลางหลุดนิดเดียว แผงหลังสามคนจะโดนโจมตีตรงกลางทันทีรายงานจากสื่อต่างประเทศหลายเจ้าตรงกันว่า ยูไนเต็ดกำลังวางแผน “รีเฟรชแดนกลาง” ในปี 2026 โดยโฟกัสมิดฟิลด์พลังหนุ่มที่วิ่งไล่เพรสและพาบอลขึ้นหน้าได้ดี ตัวอย่างชื่อที่ถูกเชื่อมโยงบ่อย ๆ ได้แก่

คาร์ลอส บาเลบา (ไบรท์ตัน) – มิดฟิลด์ตัวรับเชิงสูง วิ่งเก็บงานได้ทั้งสนาม
เอลเลียต แอนเดอร์สัน (น็อตติงแฮม ฟอเรสต์) – มิดฟิลด์บ็อกซ์ทูบ็อกซ์ที่มีความดุดันและมีแววพัฒนาได้อีก
อันเจโล สติลเลอร์ (สตุ๊ตการ์ต) – จัดจ้านเรื่องการออกบอล, เชื่อมเกม และสามารถยืนเป็นเบอร์ 6 หรือ 8 ได้
คอเนอร์ กัลลาเกอร์ (แอตเลติโก มาดริด) – สไตล์วิ่งไม่มีหมด เพรสหนัก, มีประสบการณ์พรีเมียร์ลีก
มอร์เทน ยูลมันด์ (สปอร์ติง ลิสบอน) – มิดฟิลด์รับสไตล์ “กองกลางอาโมริม” ตัวจริง เสริมสมดุลให้แดนกลางได้ทันที

ข้อสรุป: มิดฟิลด์ตัวกลางอย่างน้อย 1–2 คน ที่วิ่งเป็นม้า, เล่นเกมรับดี และออกบอลฉลาด คือ “ดีลบังคับ” สำหรับตลาดหน้าหนาว ถ้าอยากให้ระบบ 3-4-3 ทำงานได้เต็มประสิทธิภาพ

วิงแบ็ก: ปีกเสริมของระบบ 3-4-3

ในระบบของอาโมริม วิงแบ็กไม่ใช่แค่แบ็กธรรมดา แต่ต้องเป็น “ตัวรุกริมเส้นแบบวิ่งทั้งเกม” สร้างโอกาสและเปิดบอลได้ต่อเนื่อง

ปัญหาคือ

บางนัดยูไนเต็ดขาดความต่อเนื่องในการขึ้นเกมด้านข้าง
วิงแบ็กเติมสูงแต่การครอสหรือการตัดสินใจในจังหวะสุดท้ายยังไม่นิ่งพอ
ตัวเลือกบางคนมีประวัติบาดเจ็บ หรือไม่ใช่สายวิ่งขึ้นลง 90 นาทีตลอดฤดูกาล

สื่อต่างประเทศบางเจ้าคาดการณ์ว่า ยูไนเต็ดจะมองหา “วิงแบ็กสมัยใหม่” เข้ามาเสริมอย่างน้อยหนึ่งคนในเดือนมกราคม โดยชื่อที่ถูกโยงมีทั้งวิงแบ็กที่มีค่าฉีกสัญญาไม่สูงมากจากลีกยุโรปอื่น ๆ

ข้อสรุป: วิงแบ็กฝั่งใดฝั่งหนึ่ง (โดยเฉพาะฝั่งขวา) ควรมีตัวระดับ “ตัวจริงพร้อมลง” เข้ามาแย่งตำแหน่งทันที

แนวรุก: ศูนย์หน้า & ตัวเข้าทำ

แนวรุกของยูไนเต็ดซีซั่นนี้มีการเสริมหนักมากอยู่แล้ว ทั้ง

มาตูส คุนญ่า
ไบรอัน เอ็มเบโม่ – ปัจจุบันเป็นทั้งดาวซัลโวลีกของทีมและซีซั่นนี้โดยรวม
เบนยามิน เชชโก้

เกมรุกจึงมีความหลากหลายมากขึ้น ทั้งการเลี้ยงกินตัว, เล่นโต้กลับ, และการฉีกออกข้างของสามแนวรุก แต่ปัญหาที่ถูกพูดถึงคือ

ยังขาด “เบอร์ 9 ที่เล่นในกรอบเขตโทษ” แบบคมจัดและสม่ำเสมอ
เชชโก้มีพรสวรรค์สูง แต่ยังเจ็บ ๆ หาย ๆ และต้องใช้เวลาในการพัฒนา

ไม่แปลกที่มีข่าวโยงยูไนเต็ดกับกองหน้าอย่าง

ฌอง-ฟิลิปป์ มาเตต้า (คริสตัล พาเลซ) – ฟอร์มแรงในพรีเมียร์ลีก, เล่นบอลกับพื้นได้ และแข็งแรงในกรอบเขตโทษ มีรายงานว่าค่าตัวราว 40 ล้านปอนด์อาจเพียงพอสำหรับดีลนี้

ข้อสรุป: หากทีมต้องการ “ประกันประตู” ในเกมใหญ่ ๆ การซื้อตัวจบสกอร์แบบเบอร์ 9 ธรรมชาติอีกคน จะช่วยลดภาระของเอ็มเบโม่และคุนญ่าได้มาก

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดควรเสริมใครบ้างในตลาดหน้าหนาว?

สรุปเป็น 4 โปรไฟล์หลักที่ยูไนเต็ดควรโฟกัส

มิดฟิลด์พลังหนุ่มแบบ Box-to-Box / เบอร์ 6 สมัยใหม่ (Priority #1)

สไตล์ที่ควรหา

วิ่งไม่มีหมด, เพรสสูงได้, แย่งบอลกลางสนาม
ออกบอลสั้น-ยาวได้ดี, ไม่กลัวโดนเพรส
ช่วยทำให้บรูโนไม่ต้องยืนต่ำเกินไป

ตัวอย่างชื่อที่เหมาะกับระบบ

คาร์ลอส บาเลบา (Brighton)
เอลเลียต แอนเดอร์สัน (Nottingham Forest)
อันเจโล สติลเลอร์ (Stuttgart)
มอร์เทน ยูลมันด์ (Sporting)
คอเนอร์ กัลลาเกอร์ (Atletico Madrid)

หากปิดดีลมิดฟิลด์ในกลุ่มนี้ได้ 1–2 คน เกมของยูไนเต็ดจะ “อัปเกรดทั้งระบบ” ทันที เพราะทำให้ทีมเพรสได้ดีกว่าเดิม และไม่โดนคู่แข่งใช้ช่องว่างระหว่างกลางสนามกับแนวรับเล่นงานง่าย ๆ

วิงแบ็กคุณภาพระดับตัวจริง

สไตล์ที่ควรหา

วิงแบ็กที่สปีดดี เปิดบอลคม, เข้ากรอบเขตโทษได้บ่อย
เล่นเกมรับพอใช้ แต่จุดขายคือเกมรุก
วิ่งขึ้นลง 90 นาทีในระบบ 3-4-3 ได้สบาย

จะเป็นดีลจากลีกโปรตุเกส, ลาลีกา หรือบุนเดสลีกาก็ได้ แต่เงื่อนไขสำคัญคือ “ต้องเก่งเกมรุก” เพราะระบบของอาโมริมต้องการให้วิงแบ็กช่วยสร้างความแตกต่างในพื้นที่สุดท้าย

เซ็นเตอร์แบ็กขวาแบบออกบอลเก่ง

สไตล์ที่ควรหา

เล่นฝั่งขวาของแผงหลังสามคน
ออกบอลได้ดีทั้งสั้น-ยาว
วิ่งกว้างไปช่วยวิงแบ็กได้ ไม่ใช่เซ็นเตอร์เชิงรับอย่างเดียว

การมีเซ็นเตอร์แบบนี้จะช่วยให้การขึ้นเกมจากข้างหลังลื่นไหล ไม่ต้องพึ่งแต่เดอ ลิกต์หรือมาร์ติเนซเพียงสองคน และช่วยทีมไม่โดนเพรสจนเสียบอลง่ายในแดนตัวเอง

กองหน้าตัวจบสกอร์ในกรอบเขตโทษ

แม้ยูไนเต็ดจะลงทุนกับแนวรุกไปเยอะแล้ว แต่ในเกมระดับท็อปของลีกและบอลถ้วย การมีเบอร์ 9 แบบ “ชนยับในเขตโทษ” จะช่วยปลดล็อกเกมอึดอัดได้ดี

ตัวอย่างโปรไฟล์

กองหน้าร่างใหญ่ เล่นบอลกับพื้นพอใช้ได้, โหม่งดี, พักบอลเก่ง
พร้อมหมุนเวียนกับเชชโก้ และสามารถลงพร้อมกันได้ในบางแผน

ชื่ออย่าง ฌอง-ฟิลิปป์ มาเตต้า จึงถูกพูดถึงในฐานะดีลที่ “เป็นไปได้” ทั้งเรื่องค่าตัวและสไตล์การเล่น

ฟอร์มดีแค่ไหนเมื่อเทียบกับตอนต้นซีซั่น

หากมองเชิงโครงสร้าง

ต้นฤดูกาล
- 4 นัดแรก 4 แต้ม, แพ้ 2, เสมอ 1, ชนะ 1
- ยิงไดน้อย, เสียประตูง่าย, เกมรับกับแดนกลางไม่มีสมดุล
ช่วงหลัง (ตั้งแต่ชนะซันเดอร์แลนด์ – เสมอสเปอร์ส):
- ชนะ 4, เสมอ 2, ไม่แพ้ใครในลีก
- ยิงได้หลายประตูในหลายเกม (เช่น 4–2 ไบรท์ตัน, 2–1 ลิเวอร์พูล)
- เกมเพรสดีขึ้น, แดนกลางเริ่มเข้าใจระบบ, ตัวใหม่เริ่มสร้างความแตกต่าง

ข้อสรุปสั้น ๆ

ยูไนเต็ดตอนนี้ “ดีขึ้นแบบชัดเจน” จากช่วงเผชิญวิกฤต แต่ยังห่างจากคำว่าทีมลุ้นแชมป์เต็มตัวอยู่หนึ่งสเต็ปใหญ่และสเต็ปนั้นคือตลาดหน้าหนาวนี่เอง

ตลาดหน้าหนาวครั้งนี้คือบททดสอบวิสัยทัศน์ใหม่ของสโมสร

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดภายใต้รูเบน อาโมริมเริ่มแสดงให้เห็นเค้าโครงของทีมที่มีระบบ มีเอกลักษณ์ชัดเจน ใช้ 3-4-3 เล่นฟุตบอลเชิงรุกที่แฟนบอลพอจะภูมิใจได้ แต่ความจริงคือ

แดนกลางยังไม่แข็งแรงพอรับศึกทั้งฤดูกาล
วิงแบ็กยังไม่ดุดันระดับแถวหน้าพรีเมียร์ลีก
แนวรับและแนวรุกยังขาด “ตัวเลือกพรีเมียม” บางจุด
ขุมกำลังสำรองยังห่างจากตัวจริงพอสมควร

ดังนั้น ตลาดหน้าหนาวนี้ ยูไนเต็ด “ควร” และ “จำเป็น” ต้องเสริมอย่างน้อย:

มิดฟิลด์ตัวกลางสายวิ่ง/ตัดเกมระดับตัวจริง 1–2 คน
วิงแบ็กคุณภาพสูง 1 คน
เซ็นเตอร์ฝั่งขวา และ/หรือกองหน้าตัวจบสกอร์เพิ่มอีก 1 คน

ถ้าสโมสรปิดดีลได้ตรงจุด อาโมริมจะมีเครื่องมือครบมือมากขึ้น ระบบ 3-4-3 ที่หลายคนเคยสงสัยอาจกลายเป็นอาวุธหลักที่พายูไนเต็ดกลับไปยืนในระดับ “ทีมลุ้นแชมป์” อีกครั้งในไม่กี่ปีข้างหน้า